pl (futro)

См. также в других словарях:

• futro — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. futrotrze; lm D. futroter {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sierść pokrywająca skórę wielu ssaków, np. kotów, niedźwiedzi, fok, norek, nutrii. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Futro… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• futro — n III, Ms. futrotrze; lm D. futroter 1. «wierzchnie okrycie zimowe uszyte ze skór zwierzęcia, włosem na zewnątrz, lub uszyte z materiału podbitego taką skórą, bądź imitującego taką skórę» Futro karakułowe, fokowe. Futro z nutrii, z lisów. Chodzić …   Słownik języka polskiego

• futro — Jutro będzie futro zob. jutro …   Słownik frazeologiczny

• parzybok — futro …   Słownik gwary warszawskiej

• Novika — Background information Birth name Kasia Nowicka Also known as Novika Born …   Wikipedia

• lis — m IV, DB. a, Ms. lisie; lm M. y 1. «Vulpes, zwierzę ssące z rodziny psów, występujące w kilku gatunkach, z których najpospolitszy ma rude ubarwienie i duży ogon; żywi się gryzoniami, ptactwem itp.; żyje w Eurazji, północnej Afryce i w Ameryce Płn …   Słownik języka polskiego

• Польская фонология — В этой статье описывается фонетика и фонология польского литературного языка. Содержание 1 Гласные 1.1 Чистые гласные 1.2 Носовые гласные …   Википедия

• jutro — pot. Jutro będzie futro «o obietnicach, w których spełnienie nie wierzymy»: – No... to wyjmij, dziecko, te cielęcine z piecyka i na stół ją. (...) – Kiedy cielęcina jutro w karcie, proszę wuja. – Jutro będzie futro, a dzisiaj musiem się zabawić… …   Słownik frazeologiczny

• bagdady — blp, D. bagdadydów środ. «skóra a. skóry baranków; futro z tych skór» Szare, brązowe bagdady. Futro, kołnierz z bagdadów. Nosić bagdady. Chodzić w bagdadach …   Słownik języka polskiego

• bóbr — m IV, DB. bobra, Ms. bobrze; lm M. bobry 1. «Castor fiber, gryzoń z rodziny bobrowatych, o ogonie i tylnych kończynach przystosowanych do pływania, zamieszkuje zalesione pobrzeża wód Europy i płn. Azji; żyje rodzinami; buduje nawodne domki… …   Słownik języka polskiego

• brajtszwanc — m II, DB. a; lm M. e, D. ów zwykle w lm «cenne futro z nie donoszonego lub przedwcześnie urodzonego jagnięcia karakułowego» Futro z brajtszwanców. Nosić brajtszwance. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego